::  Kontakt: Naoisz do nas!  :: Co nowego ? :: Aktualności ::  Ogłoszenia  :: Wykaz stron :: 

 

 

 

 

 

WSPÓLNOTA DLA INTRONIZACJI NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA KRÓLA KRÓLÓW I PANA PANÓW

powrót do wspólnot

Opiekunem wspólnoty jest ks. proboszcz dr Jacek Staszak. Wspólnota dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa została oficjalnie powołana w dniu 13 maja 2003 roku. Animatorem wspólnoty jest Teresa Duda, zastępcą Czesława Łukasz. Członkowie wspólnoty podjęli modlitwę przed Najświętszym Sakramentem jako wynagrodzenie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi za wszystkie grzechy nasze, naszych rodzin, parafii i tych, co jeszcze przepraszać nie potrafią, prosząc o Intronizację NSPJ w naszych sercach, rodzinach, Ojczyźnie i świecie oraz polecając Bogu wszystkie ważne i aktualne sprawy Kościoła i Narodu. Przez pięć lat w każdy czwartek trwaliśmy na adoracji Najświętszego Sakramentu w oczekiwaniu na uroczystość intronizacyjną.

W uroczystość Chrystusa Króla 23 listopada 2008 roku, rozpoczęły się w naszej parafii rekolekcje intronizacyjne głoszone przez ojców redemptorystów: oo. Jerzego Czaplę i Stanisława Kuczka, w wymiarze osobistym, rodzinnym i społecznym.

Dnia 26 listopada o godz. 10.00 (ze względu na peregrynację Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej), ordynariusz Diecezji Sandomierskiej bp Andrzej Dzięga sprawował Mszę św. i poświęcił 100 obrazów Najświętszego Serca Pana Jezusa przygotowanych dla delegacji biorących udział w wieczornej Intronizacji. Natomiast o godz. 18.00 przybyły poczty sztandarowe, delegacje wspólnot z proporcami z diecezji sandomierskiej oraz licznie zgromadzeni parafianie. Intronizacji NSPJ w wymiarze społecznym dokonało 20 delegacji wyrażając w Akcie Intronizacyjnym swoje poddanie Chrystusowi Królowi.

Przez następne lata nadal trwamy na modlitwie adoracyjnej. Raz w miesiącu uczestniczymy we Mszy św. wynagradzającej Najświętszemu Sercu Pana Jezusa oraz prosząc o intronizację NSPJ w Ojczyźnie, a także o beatyfikację Sł. B. Rozalii Celak. Raz w miesiącu spotykamy się na spotkaniach formacyjnych. Wspólnota podejmuje różne dzieła w swojej parafii oraz włącza się we wszystkie wydarzenia i inicjatywy takie, jak: spotkania opłatkowe, pielgrzymki; nocne czuwania na Jasnej Górze, na Świętym Krzyżu, na Misterium Męki Pańskiej do Kalwarii Zebrzydowskiej, w ogólnopolskich sympozjach, bierze udział w uroczystościach intronizacyjnych w innych parafiach. Członkowie wspólnoty angażują się w powstawanie nowych wspólnot, np. w parafii Wierzchowiska i Wólce Ratajskiej.

Co roku, włączamy się w wielką 24 godz. Nowennę Adoracyjną, która trwa od święta Podwyższenia Krzyża do uroczystości Chrystusa Króla. Z inicjatywy wspólnoty biorą w niej udział urzędy, stowarzyszenia i ruchy działające przy parafii, które dokonywały aktu intronizacyjnego.

Animatorzy wspólnoty biorą udział w rekolekcjach w miejscowości Brzegi na polanie Rynias, by pogłębiać formację, bardziej poznawać dzieło Intronizacji o które prosił Pan Jezus Sł. B. Rozalię Celak. Rekolekcje głosi o. Jan Mikrut CSsR oraz Ewa Nosiadek - krajowa animatorka.

Znakiem jedności wspólnot jest proporzec z wizerunkiem Chrystusa Króla, który jest noszony w procesjach z racji świąt parafialnych i innych ogólnopolskich spotkań modlitewnych w których Chrystus Król jest zawsze z nami.

Członkowie wspólnot są apostołami Dzieła Intronizacji, czytają i rozprowadzają materiały związane z intronizacją, świadczą swoim życiem o przynależności do Chrystusa Króla w rodzinie i środowisku, często przystępują do sakramentów świętych, by trwać w stanie łaski uświęcającej.

Prosimy zatem, aby miłość Chrystusa wypływająca z Jego Najświętszego Serca rozpalała nasze serca i pomogła nam budować Jego Królestwo prawdy, miłości, sprawiedliwości i pokoju, które nie jest z tego świata, ale dla tego świata. Prosimy także, aby z nami była zawsze Maryja, Matka Jezusa i nasza Matka i Królowa.

Króluj nam Chryste!

Tekst: Teresa Duda

animatorka Wspólnoty dla Intronizacji NSPJ


Czym jest proponowana przez Rozalię Intronizacja?

O. Władysław Kubik SJ

Rozalia, zauważmy to najpierw, jest świadoma, że jej zadanie polega na podjęciu odpowiedzialności i troski o rozwój daru i zadania danego już ludzkości za pośrednictwem Marii Małgorzaty Alacoque. Wyraźnie o tym pisze:

W uroczystość Zesłania Ducha Świętego (1939 r.) polecałam gorąco Panu Jezusowi sprawę Intronizacji. Następujący obraz przedstawił się mej duszy: Widziałam Pana Jezusa w postaci Ecce Homo poranionego bardzo, na Jego Głowie korona cierniowa głęboko wbijająca kolce w skroń. Ubrany był w płaszcz szkarłatny, rana Jego Serca Boskiego głęboko otwarta. […] Na obliczu Pana Jezusa malował się głęboki smutek. Pan Jezus dał odczuć mej duszy, jak bardzo boli Go obojętność dusz szczególnie Jemu poświęconych, tj. kapłanów i dusz zakonnych: Dziecko, Maria Małgorzata dała poznać światu Moje Serce, wy zaś kształtujcie dusze na modłę mojego Serca. Intronizacja to nie jest tylko formułka zewnętrzna, ale ona ma się odbyć w każdej duszy. W tej sprawie trzeba dużo cierpieć, trzeba całkowicie być ofiarą. Tak, będziecie wiele cierpieć dla Intronizacji.

Intronizacja według Rozalii ma być zatem dopełnieniem poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa i wynagradzania Mu za grzechy.

Intronizacja wyznacza początek konsekwentnej walki z grzechem przez nawracanie się i decyzję autentycznego życia chrześcijańskiego.

Ma więc charakter drogi zmierzającej do jasno określonego celu. Jest nim ukierunkowanie całego życia na Boga, dawanie odpowiedzi na objawiającą się miłość Boga, której symbolem jest Najświętsze Serce Jezusa z równoczesnym uznaniem królowania Chrystusa w życiu pojedynczego człowieka i w życiu społeczeństwa. I tutaj wyjaśnia się związek Intronizacji Najświętszego Serca z ideą królowania Chrystusa.

U Rozalii trzeba zauważyć bardzo przejrzyste rozróżnienie między „Intronizacją Najświętszego Serca”, a „Intronizacją Chrystusa Króla”. Rozalia mówi przede wszystkim o Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa, wielokrotnie nawiązując oczywiście do królowania Chrystusa, ale w następującej kolejności: przez Intronizację Najświętszego Serca Pana Jezusa mamy dojść do pełnego uznania z wiarą Jezusa za Króla i Jego panowania.

Zwróćmy uwagę na przytoczone przez nią słowa podczas pełnej trwogi wizji zniszczenia świata na skutek grzechów. Było to w lipcu 1938 r.:

Ostoją się tylko te państwa, w których będzie Chrystus królował. Jeżeli chcecie ratować świat, trzeba przeprowadzić Intronizację Najświętszego Serca Jezusowego we wszystkich państwach i narodach na całym świecie. Tu i jedynie tu jest ratunek. Które państwa i narody jej nie przyjmą i nie poddadzą się pod panowanie słodkiej miłości Jezusowej, zginą bezpowrotnie z powierzchni ziemi (83) i już nigdy nie powstaną. Zapamiętaj to sobie, dziecko moje, zginą i już nigdy nie powstaną!

W tej chwili przyszła mi myśl, pisze Rozalia, że Ojciec mój (spowiednik) wysłał list do Prymasa Polski, Jego Eminencji Ks. Kard. Hlonda, z prośbą o Intronizację w naszym Państwie, a o tym nikt przecież nie wie. Jakież było moje zdziwienie, gdy na moje myśli otrzymałam odpowiedź:

Pamiętaj, dziecko – mówi ta postać – by sprawa tak bardzo ważna nie była przeoczona i nie poszła w zapomnienie. Niech Ojciec o tym pamięta, by nie było za późno. Intronizacja w Polsce musi być przeprowadzona.

Przez Intronizację Najświętszego Serca Jezusa w świadomości wiernych ma dokonać się pełne uznanie królowania Chrystusa w świecie – taki jest sens przesłania Rozalii, i jako takie ma ono solidne podstawy biblijne.

Rozalia jest jednak świadoma, że takie dzieło Jak Intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa wymaga rzetelnego przygotowania. Dlatego pisze:

Podczas modlitwy czy też pracy Jezus poucza moją duszę najnędzniejszą, że aby dzieło Intronizacji było rychło przeprowadzone, potrzeba ofiary. Chwalebne Zmartwychwstanie Jezusa nastąpiło po strasznych cierpieniach, tak też i przyjście królestwa Chrystusa do Polski w pierwszym rzędzie, a potem do innych narodów, musi być okupione wyjątkowymi cierpieniami […] Ofiarujcie z Ojcem razem swoje cierpienia w celu Intronizacji. Im więcej będziecie zdeptani, wzgardzeni, poniżeni, tym prędzej nastąpi ta chwila – tak bardzo upragniona przez was Intronizacja! Każde dzieło Boże i każda sprawa muszą być okupione cierpieniem, a im więcej ma ona przysporzyć chwały Panu Bogu, na tym większe będzie napotykać trudności.

Akcentuje tutaj Rozalia głównie wymiar indywidualny Intronizacji, który został nakreślony w nauczaniu encyklik papieskich na temat Najświętszego Serca Jezusa. Pojawia się także w nauczaniu biskupów polskich z tamtego okresu w rozmaitych aktach oddania Najświętszemu Sercu, jak na przykład w słynnym akcie oddania dokonanym na Jasnej Górze 27 lipca 1920 r., w przeddzień Cudu nad Wisłą, oraz w roku następnym w Krakowie na Małym Rynku.

Kwestią najbardziej specyficzną w przesłaniu Rozalii na temat Intronizacji Najświętszego Serca jest rozwinięcie jej wymiaru społecznego – chodzi jej o oddanie całego narodu Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, które ma się dokonać z udziałem Episkopatu i Rządu oraz łączyć z porzuceniem grzechów i całkowitym zwrotem do Boga. Na ten temat znamienny jest tekst Rozalii:

Wielkie, ogromne są grzechy Narodu Polskiego. Sprawiedliwość Boża chce ukarać ten Naród za grzechy i zbrodnie, a przede wszystkim za grzechy nieczyste, morderstwa i nienawiść.

Jest jednak ratunek dla Polski: jeżeli uzna mnie za Króla i Pana swego w całym tego słowa znaczeniu, tzn. musi przyjść w Polsce panowanie Chrystusa przez Intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym Państwie z Rządem na czele. To uznanie ma być potwierdzone porzuceniem grzechów, zupełnym zwrotem ku Mnie.

Rozalia dwukrotnie wypowiada się w ten sam sposób na ten temat (15 III 1939 i 4 IV 1939).

Z uwagi na to, że nam, jezuitom Prowincji Polski Południowej, ks. kard. Stanisław Dziwisz powierzył troskę o poprawny kult oraz interpretację pism Służebnicy Bożej Rozalii oraz opiekę nad Wspólnotami dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa, trzeba stwierdzić, że właśnie te wspólnoty najbardziej poprawnie stosują się do zaprezentowanej interpretacji przesłania Rozalii. Ich Animatorką jest p. Ewa Nosiadek. Wspólnoty działają w wielu diecezjach. Uczestniczą każdego 13 dnia miesiąca we Mszy świętej w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie, kiedy to modlimy się o wyniesienie służebnicy Bożej do chwały ołtarzy.

Zdajemy sobie jednak sprawę, że istnieją w Polsce ruchy czy tendencje, które przypisują Rozalii autorstwo idei „Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata”, bądź wezwanie do ogłaszania Jezusa Chrystusa Królem Polski.

I tu trzeba jasno powiedzieć:

Służebnica Boża Rozalia nigdy nie mówiła o Intronizacji Chrystusa Króla lub o ogłaszaniu Chrystusa Królem Polski. Mówiąc o Intronizacji – podkreślamy to bardzo mocno – zawsze miała na uwadze przede wszystkim Intronizację Najświętszego Serca Pana Jezusa z jednoczesnym wezwaniem do uznania Chrystusa naszym Królem i Panem.

To uznanie ma się przejawiać w podporządkowaniu Jego Bożemu Prawu, Prawu Miłości, którego wyrazem jest przebite Najświętsze Serce Jezusa. Służebnica Boża Rozalia używając słowa Intronizacja ciągle podkreślała potrzebę kształtowania naszych serc na modłę Serca Jezusowego i była przede wszystkim Apostołką kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Warto sięgnąć do Pism Rozalii i samemu się przekonać o rozumieniu przez Rozalię dzieła Intronizacji. Pomocne w tym mogą być następujące książki:

1. Wielkie wezwanie Serca Jezusowego do narodu polskiego,

2. Wyznania z przeżyć wewnętrznych (Listy Rozalii do ostatniego spowiednika ks. Zygmunta Dobrzyckiego),

3. Pisma, na które składają się notatki osobiste Rozalii, Listy do spowiednika ojca Władysława Całki oraz Odpowiedzi na pytania zadane jej przez ostatniego spowiednika ks. Dobrzyckiego.

 


 

SERCE JEZUSA KRÓLU I ZJEDNOCZENIE SERC WSZYSTKICH

Zbliża się czerwiec, miesiąc Serca Jezusa

w jubileuszowym Roku Miłosierdzia.

Drodzy Czciciele Serca Jezusa - przesłanie Jana Pawła II do nas Polaków jest coraz bardziej aktualne. Święty Jan Paweł II przemawiając do biskupów polskich odbywających wizytę „Ad limina” powiedział: „Kościół mocny wiarą w Miłosierdzie Boże, którego codziennie dostępuje, leczy miłością rany grzechów i uczy budować jedność na fundamencie przebaczenia i pojednania.(…) Te rany uleczyć może tylko Boska i ludzka miłość, której znakiem jest przebite na krzyżu Serce Chrystusa. Trzeba, żeby Episkopat Polski tę Chrystusową posługę jednania dalej prowadził i odważnie jej przewodził. Będzie to niezastąpiony wkład w budowanie – opartego na Bogu i Jego przykazaniach ładu moralnego, jakiego wymaga odzyskana wolność. Droga do odnowy prowadzi przez odnowę serca człowieka”.

 

Nowa ewangelizacja

Na zakończenie II Polskiego Synodu Plenarnego papież powiedział: „Bóg jest miłością. Chrześcijaństwo jest religią miłości. Podczas gdy inne systemy myślenia i postępowania chcą budować świat człowieka oparty na bogactwie, władzy, przemocy czy użyciu - Kościół głosi miłość. Najświętsze Serce Jezusa jest właśnie obrazem nieskończonej i miłosiernej miłości, jaką Ojciec niebieski rozlał w świecie przez swojego Syna Jezusa Chrystusa. Nowa ewangelizacja ma na celu doprowadzić ludzi do spotkania z tą miłością. Tylko miłość , którą objawia Serce Chrystusa, jest zdolne przemienić serce człowieka i otworzyć je na cały świat, by uczynić go bardziej ludzkim i Bożym”.

W liście z dnia 2.08.2003 r. Ojciec Święty Jan Paweł II pisze: „Kult Najświętszego Serca Jezusowego nie jest zwykłym nabożeństwem, ale prawdziwym odnowieniem całego życia chrześcijańskiego. Jedynie Najświętsze Serca Jezusa może przywrócić światu miłość, którą utracił.”

Jan Paweł II od tego nabożeństwa oczekuje prawdziwej rewolucji miłości, która na ruinach nienawiści i przemocy tego świata zbuduje nowy świat i nową cywilizację zrodzoną z miłości Serca Zbawiciela. Zdaniem Ojca Świętego wynagrodzenie Sercu Jezusa w Najświętszym Sakramencie to integralny element odnowy Kościoła i świata. Kościół wsłuchuje się w te słowa.

 

Ojciec Święty Franciszek ogłosił Rok Miłosierdzia, a Konferencja Episkopatu Polski zatwierdziła Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.

Przyjęcia Jezusa z miłością, wiarą i wdzięcznością za wszystko dobro które od Niego otrzymujemy. Spełnia się na naszych oczach prośba którą skierował do służebnicy Bożej Rozalii Celakówny: „Ostoją się tylko te państwa, w których będzie Chrystus królował. Jeżeli chcecie ratować świat, trzeba przeprowadzić Intronizację Najświętszego Serca Jezusowego we wszystkich państwach i narodach na całym świecie. Tu i jedynie tu jest ratunek. Które państwa jej nie przyjmą i nie poddadzą się pod panowanie słodkiej miłości Jezusowej zginą bezpowrotnie z powierzchni ziemi i już nigdy nie powstaną.(…)Oświadczam Ci to moje dziecko, jeszcze raz, że tylko te Państwa nie zginą, które będą oddane Jezusowemu Sercu przez Intronizację, które uznają Go swym Królem i Panem. (Rozalia Celakówna -Wyznania z przeżyć wewnętrznych- str. 88).

Kiedy na polecenie Ojca spowiednika musiała się poddać badaniu, by otrzymać świadectwo dla Władz Kościelnych, lekarz zapytał ją: „Jakie miała Pani polecenia prócz siebie, np. co do Polski?”. „ Polska musi uznać Chrystusa Pana swym Królem nie w teorii lecz w praktyce”. „Proszę mi jednak powiedzieć w cudzysłowie”. „Powiedz Mu, niech napisze list do Jego Eminencji Księdza Kardynała Hlonda, Prymasa Polski, by zaprowadzono Intronizację Mojego Serca w Polsce. W tym Sercu jest jedyny ratunek dla Polski. Bóg chce ukarać nie tylko Polskę, ale cały świat za grzechy nieczyste i morderstwa. Najwięcej ranią moje Serce grzechy nieczyste. Wynagradzajcie za te grzechy”.(str. 124 tamże).

 

Posłuchajmy jeszcze Służebnicy Bożej Rozalii: „Nie ma mowy o zrealizowaniu Królestwa Bożego w społeczeństwach, jeżeli dusze wpierw nie porzucą grzechów i występków, dopóki nie zawrócą na drogę cnoty. Musimy wszyscy ukochać Pana Boga, Królestwo Boże, to Królestwo pokoju i miłości. Wszystko czyńmy, co w naszej mocy, by Pan Bóg był poznany i ukochany przez cały świat. Jest to najważniejsza sprawa w naszym życiu, by dać poznać światu Pana Boga, Jezusa Chrystusa Jego Najświętsze Serca, Ducha Przenajświętszego, Tę Miłość zapomnianą i wzgardzoną”.(str. 422 tamże)

 

Drodzy Czciciele Serca Jezusowego.

Odpowiadając na Miłość Jezusowego Serca, Wspólnoty dla Intronizacji NSPJ od 20 lat wynagradzają Bożemu Sercu - za zgodą proboszczów w swoich parafiach budują Wspólnoty –modlą się za grzechy swoje, swych rodzin i za nasza Ojczyznę. Modlą się też, aby prośba Pana Jezusa była spełniona i dokonano Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w Polsce. Jubileuszowy akt ma być tą bramą za którą przez apostolstwo i modlitwę przyprowadzimy jak najwięcej dusz do Pana Jezusa. Pomnóżmy nasze wysiłki apostolskie w Roku Miłosierdzia codzienną Koronką do Miłosierdzia Bożego, różańcem, aktem poświecenia Miłosierdziu Bożemu Polski, wybłagamy ten narodowy akt Intronizacji Najświętszego Serca i uczynimy wszystko by w kolejnych parafiach znaleźli się ludzie kochające Serce Jezusa i adorujące Go w Najświętszym Sakramencie, a Niepokalane Serce Maryi przyczyni się za nami. Podejmijmy to z radością i jednością Kościoła podejmującego ten program i za służebnicą Bożą Rozalią wołajmy: „..My będziemy kochać Pana Jezusa ze wszystkich sił! Jezus pomnoży naszą miłość – wiem o tym - i ta miłość, Ojcze Drogi, przemieni dusze, przemieni nie tylko Polskę, ale cały świat!”. (str. 422 tamże).

 

Najświętsze Serce Jezusa – zmiłuj się nad nami!, Niepokalane Serce Maryi – módl się za nami!

Króluj nam Chryste!

Założycielka i krajowa animatorka Wspólnot

Ewa Nosiadek

 

poprzednia

następna

Parafia Rzymskokatolicka p.w. św. Jana Chrzciciela
23-300 Janów Lubelski, ul. Szewska 1, tel. (0-15) 872-01 11

(C) 2001-2012